Een goed begin is het halve werk!

Hola a todos!

Door komt ie dan, mijn eerste verslag vanuit het zonnige El Salvador. Ik ben inmiddels ruim 2 weken weg en ik heb het geweldig naar mijn zin (: Degene die verwacht hadden dat ik snel heimwee zou krijgen die moet ik helaas teleur stellen, dit is namelijk nog absoluut niet het geval. Het is vreemd om na 2,5 week nog eens te gaan schrijven over mijn vliegreis maar ik begin toch maar bij het begin.

Ik keek er al weken naar uit maar donderdag 8 januari was het dan zover, het begin van mijn reis naar Midden-Amerika. Half 8 in de ochtend ben ik samen met pap en mam vertrokken naar het vliegveld, van Jens heb ik bij vertrek al afscheid genomen want die ging niet mee. Om 11:20 zou mijn vlucht vertrekken dus wij dachten dat we ruim op tijd vertrokken waren, niet dus!!! Nadat we in de file hadden gestaan op de A2 en de verkeerde parkeerplaats op gereden waren bij Schiphol werd het haasten. Inchecken had ik al online gedaan, dus ik kon gelukkig na het afscheid nemen van pap en mam direct door om mijn bagage te droppen. Ik zei nog tegen pap en mam dat ding is volgens mij te zwaar maar pap zei dat zal wel loslopen. Maar wat denk je.. Inderdaad veel te zwaar! Dat kreng woog 27,4 kilo terwijl 23 was toegestaan. Bij de service balie kreeg ik toen te horen dat ik nog precies 1 minuut had om het label voor mijn koffer geprint te krijgen en dat ik anders niet mee zou kunnen met mijn vlucht. Mijn koffer lichter maken was dus geen optie meer. En zo kapitalistisch als de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij is kostte dit grapje mij 100 euries, een financieel goed begin dus. Gelukkig liep het in het vervolg gesmeerd. De reis duurde in totaal 17 uur met een tussenstop in Panama van 4 uur. Omdat het in El Salvador 7 uur eerder is dan in Nederland kwam ik nog dezelfde dag met een kleine vertraging rond 10 uur 's avonds aan (5:00 Nederlandse tijd). Carl, mijn gastheer en tevens manager van het bedrijf kwam mij oppikken op het vliegveld. Bij hem en zijn vrouw Margriet ga ik de komende tijd wonen. Van het vliegveld was het ongeveer een uur rijden naar hun huis, maar omdat we onderweg nog 2 collega's af moesten zetten die op de zelfde vlucht zaten werd dit 1,5 uur. Bij aankomst heeft Carl me mijn kamer gewezen en ben ik meteen gaan slapen, ik was gesloopt! De volgende dag kreeg ik in de ochtend de gelegenheid om uit te slapen en uit te rusten na de lange reis.

's Middag ben ik met Carl voor het eerst naar het bedrijf gegaan. Het is ongeveer een kwartiertje rijden met de auto. Het bedrijf waar ik mijn stage ga volbrengen is RED FOX las Mercedes. De totale farm zoals ze het hier noemen heeft een oppervlakte van ongeveer 120 hectare. Vroeger was dit terrein een grote koffie farm, tegenwoordig wordt er weer wat koffie aangeplant om het personeel te voorzien van zelf geteelde koffie. Het grootste gedeelte van de farm is verwilderd bos en het belangrijkste gedeelte is dan ook de 28 hectare foliekassen. In de toekomst is het zelfs nog de bedoeling om dit uit te breiden naar 40 hectare!! Het bedrijf verkeerd op dit moment in het hoogseizoen en er werken dan nu ook rond de 1500 mensen waarvan ongeveer 600 vast.

Bij thuiskomst was het tijd om het huis te verkennen. De komende 15 weken woon ik bij Carl, zijn vouw Margriet en hun hond Yoep. Ze zijn ontzettend aardig en gastvrij, ik voelde me hier dan ook meteen op mijn gemak. Ik heb hier de beschikking over mijn eigen slaapkamer, eigen badkamer, fantastische tuin met veel exotische bomen en struiken, een zwembad en natuurlijk niet te vergeten Rubi de huishoudster. Ze komt 5 dagen in de week en voor de tuin komt er ook nog 2 keer in de week een tuinman (Oscar). Wat Rubi kan heb ik thuis nog nooit meegemaakt, binnen 24 uur heb ik mijn was namelijk weer schoon en gestreken in mijn kast liggen (sorry mam, maar ik kon het niet laten!). Ook zorgt ze ervoor dat elke dag mijn bedje weer netjes opgemaakt wordt. Ik zeg maar bedje om dat het maar net lang genoeg is, ze verkopen hier namelijk maximaal bedden van 2 meter omdat de mensen hier een stuk kleiner zijn.

De volgende dag (zaterdag) was mijn eerste volledige dag op het bedrijf. In de ochtend om 5 uur op, om 6 uur op het bedrijf en 's avonds om 6 uur pas weer thuis. Mijn totale werkweek bestaat uit 6 van zulke dagen, op zondag ben ik vrij. 's Avonds zijn we met z'n drieën (Carl, Margriet en ik) voor een hapje en een drankje naar een leuk cafeetje in het centrum van Santa Ana gegaan. Dit was ter gelegenheid van het vertrek van Margriet, die de volgende dag naar Nederland zou vertrekken om voor 7 weken een collega te vervangen. Cornee, een andere Nederlander die hier werkt had bezoek van zijn broer en 2 vrienden uit Nederland. Zij kwamen later ook nog gezellig een biertje drinken. Zondagochtend hebben we Margriet naar het vliegveld in San Salvador gebracht, daarna ben ik met Carl door gereden naar het strand om daar te zwemmen en te lunchen. Het was best een raar idee om in de felle zon de zee in te duiken terwijl het in Nederland gewoon klote weer was.

Op de maandag begon ik met mijn introductieweek op het bedrijf. Het was de bedoeling dat ik in elke tak van het bedrijf een dag mee zou draaien. Aangezien het bedrijf erg groot is had ik hier dan ook wel een week voor nodig. Het was erg interessant om het hele productieproces te doorlopen dat nodig is om uiteindelijk een goede kwaliteit stekken bij de klanten te krijgen. En wat gebeurt er nog veel met de hand zeg! Nu is dat hier niet echt een probleem omdat de werknemers hier ten opzichte van ons kikkerlandje voor een appel en een ei werken.

In het weekend zijn we op zaterdag (17 jan) voor het eerst uit gegaan. Carl had een taxi geregeld en met z'n 3-en (Carl, Cornee en ik) zijn we de hoofdstad San Salvador onveilig gaan maken. Eerst zijn we naar een Ierse pub gegaan voor een hapje en een drankje en vervolgens zijn we naar een club gegaan. Je kon hier goed merken dat je in de stad was want hier waren de mensen een stuk rijker en spraken de meesten wel Engels. Het was erg gezellig en we hebben dan ook aardig door gedronken. Wat erg op viel was dat de mensen hier tijdens het uitgaan erg van dansen houden, de dames zorgen er wel voor dat je geen minuut stil staat. Rond de klok van 4 besloten we om naar huis te gaan. Van de terugreis heb ik niks meer meegekregen, heb alleen maar geslapen en volgens mij was ik niet de enige.

Na de introductieweek ben ik me in de 2e week vervolgens wat meer met mijn opdracht bezig gaan houden. Ik heb mijn eigen werkplek gekregen in het productiekantoor. Hier wordt alle arbeidsregistratie, planning en het printen van etiketten (orders) gedaan. Het is erg leuk om hier te werken omdat het bijna allemaal lui van mijn leeftijd zijn. De meeste spreken hier alleen maar Spaans en willen graag Engels leren, dus elke dag is het continu switchen tussen Spaans, Engels en Nederlands. Ik moet zeggen dat dat wel erg vermoeiend is. Maar ik krijg elke dag 1 a 2 uur Spaanse les, dus dat gaat dan gelukkig ook al een stuk beter. Het zou dan ook erg mooi meegenomen zijn als ik goed Spaans zou spreken als ik hier weg ga.

Om de opdracht op te starten heb ik samen met Jorg een rondje door de begonia kassen gelopen om te brainstormen over de mogelijkheden voor mijn opdracht. Jorg is een van de 2 Duitsers in het management team van RED FOX en hij is vooral verantwoordelijk voor de begonia teelt. Jorg woont in San Salvador en heeft me uitgenodigd om een keer een weekend naar hem toe te komen en hij is dan bereid om mij een rondleiding door de stad te geven. Een leuk voorstel waar ik ook zeker nog gebruik van ga maken. De 2e week bestond daarna vooral uit het werken aan mijn onderzoeksopzet, begin maken met het plan van aanpak voor het onderzoek en meewerken op het productiekantoor. Op vrijdagavond heb ik nog een avonddienst meegedraaid met het inpak team in de koelcel, ik was gelukkig om 22:00 uur klaar maar de rest heeft nog tot 3 uur doorgewerkt. Precies op tijd want toen stond de vrachtwagen klaar om de stekken naar het vliegveld te brengen. Die nacht gingen er ongeveer 5 miljoen stekken weg. Er wordt hier 4 dagen in de week volle bak stek gesneden en de productie ligt nu dan ook op zijn top met rond de 15 a 16 miljoen stekken per week!

Afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan, vrijdagavond was ik pas laat thuis en toen hebben we nog een biertje gedronken en was het wel mooi geweest. Zaterdagavond na het werk zijn we met het personeel van het productiekantoor en met een deel van het management team naar de Pizzahut gegaan om daar de verjaardag te vieren van Ronald en Heidi. Zondag heb ik lekker uit geslapen en daarna heb ik met pap, mam en Jens voor de 2e keer geskypt. Ik kan wel merken dat ze me toch wel missen en ik heb ze ook al erg enthousiast gemaakt voor hun reis naar El Salvador. Ik kijk er ook erg naar uit om hun hier dan alles te laten zien. Vanwege het gevaar is het hier helemaal niet toeristisch maar het is wel een ontzettend mooi land.

In de middag heb ik samen met Carl een koffieverwerkingsbedrijf bezocht. Het bedrijf verwerkt jaarlijks zo'n 1500 ton koffie. Er zijn hier in El Salvador namelijk heel veel bergen en vulkanen en daar vind veel koffie teelt plaats. Het was erg interessant om te zien hoe dat hele proces in zijn werk ging.

Nou dat waren de eerste 2 weken wel zo'n beetje. Als laatste wil ik nog wel iedereen bedanken die met een handje, een appje, berichtje op Facebook of een belletje me succes heeft gewenst. Dit waardeer ik echt heel erg! Ik krijg ook nog steeds heel veel berichten en vind het ook leuk om contact te houden en op de hoogte te blijven.

Ik denk dat dit nu wel genoeg leesvoer is voor de komende week, ik wens iedereen veel lees plezier! Volgende week zal ik wat meer schrijven over de cultuurverschillen, want geloof me die zijn er genoeg(:

Adios!!!

PS voor degene die graag wat meer willen weten over het bedrijf kunnen via de volgende link een bedrijfsfilmpje kijken, erg leuk!: https://www.youtube.com/watch?v=dqZmQmVz-3g